VG kjölfestan gegn stóriðjustefnunni
Síðasta áratuginn hefur orðið mikil vakning
meðal landsmanna um gildi óbyggðanna. Það sem
mörgum Íslendingum var nánast óþekkt og
hulið hefur opinberast mönnum á ferðalögum og
af umfjöllun í máli og myndum sem dýrmæt
auðlind enda haldist hún sem næst óröskuð
af mannvirkjagerð. Sveitamenn þekktu afréttirnar af löngum
kynnum við fjárstúss kynslóð eftir kynslóð
en þéttbýlisbúar, afkomendur þeirra sem
fluttu á mölina á öldinni sem leið, þurftu
að uppgötva töfra óbyggðanna og sívaxandi
fjöldi sækir nú þangað endurnæringu
í ferðum á öllum árstímum. Útlendingar
staðfesta það sem við eigum að vita að íslenska
hálendið er að verða einstakt í allri Evrópu
og takist að halda því í svipuðu horfi og
nú eigum við þar innistæðu sem lengi mun ávaxtast.
Stjórnvöld sem engu eira
Sú hugarfarsbreyting sem orðið hefur meðal þjóðarinnar
að því er hálendið varðar hefur ekki náð
eyrum pólitískra valdsmanna. Verndarstefna gagnvart óbyggðunum
á sér nú enga talsmenn í ríkisstjórn
landsins þar sem lögð eru á ráðin um
nýjar risaverksmiðjur líkt og þegar kallað
var eftir 20 álverum fyrir aldarþriðjungi. Það
er þessi ofurtrú á orkufrekan iðnað sem leiðir
af sér þá stórvirkjanastefnu sem birtist mönnum
nú við Kárahnjúka og í Þjórsárverum.
Þar er á ferðinni varanleg eyðilegging á einstæðum
hálendisvinjum og jafnframt yrði spillt blómlegum byggðum
og vötnum með flutningi stórfljóta milli vatnasviða.
Fyrir þessari stefnu standa forystumenn Framsóknarflokks
og Sjálfstæðisflokks í von um að landsmenn
elti gullkálf þeirra yfir fjöll og heiðar út
í rauðan dauðann. Brýnt er að þeir sem
andvígir eru eyðileggingu öræfanna með stíflum,
miðlunarlónum, virkjanavegum og raflínum átti
sig á því að þetta er aðeins byrjunin.
Flokkarnir sem nú eru við völd hafa enga aðra sýn
en halda stóriðjuleiknum áfram svo lengi sem hægt
er að lokka hingað erlend auðfélög til að
fjárfesta í fabrikkum. Stuðningur við þessa
flokka í kjörklefa er ávísun á eyðileggingu
óbyggðanna.
Samfylkingin út og suður
Samfylkingin svonefnda hefur með réttu verið sökuð
um stefnuleysi og að vera út og suður í flestum
málum, en á því eru þó undantekningar.
Þessi sérkennilega naglasúpa undir forystu Össurar
hefur gert tvennt upp við sig, það er að berjast fyrir
aðild að Evrópusambandinu og styðja stóriðjustefnuna
með ráðum og dáð. Þannig greiddi þingflokkur
Samfylkingarinnar að yfirgnæfandi meirihluta atkvæði
með heimild fyrir Kárahnjúkavirkjun og eins og nú
er orðið ljóst eru engin ný andlit með umhverfisvernd
að leiðarljósi í boði á þeim bæ
í aðdraganda alþingiskosninga. Vinstrihreyfingin - grænt
framboð er eina stjórnmálaflið í landinu
sem fest hefur í stefnuskrá sína skýlausa
andstöðu við stóriðjusiglinguna og sett á
oddinn baráttu fyrir verndun hálendisins. Öllum má
vera ljóst að aðeins með stuðningi við þessa
nýju stjórnmálahreyfingu og stóraukinn styrk
Vinstri-grænna að loknum alþingiskosningum næsta
vor er von til að takist að stöðva hömlulausa eyðingu
óbyggðanna.
Hjörleifur Guttormsson |