Hjörleifur Guttormsson | 3. júní 2004 |
Stefnir í þingrof og kosningar? Eftir að forseti Íslands tók ákvörðun um að synja fjölmiðlalögunum staðfestingar eru líkur til að á þessu ári verði ekki aðeins kosið til embættis forseta Íslands heldur muni Davíð Oddsson rjúfa þing og kosið verði til Alþingis síðar á árinu. Þótt samstarf stjórnarflokkanna hafi á yfirborðinu verið slétt og fellt og formenn þeirra lofað hvor annan hástöfum blasir við að vaxandi ókyrrðar gætir innan Framsóknarflokksins og tök Halldórs Ásgrímssonar eru ekki hin sömu og verið hefur. Þetta birtist í umræðu og afstöðu til fjölmiðlafrumvarpsins en jafnframt er ljóst að utanríkisráðherrann á í vök að verjast vegna stefnu sinnar og fylgispektar við Bandaríkin og Breta í Írakstríðinu. Við þetta bætast loforðin um skattalækkanir, þar sem Framsóknarflokkurinn keppti við Sjálfstæðisflokk og Samfylkingu í yfirboðum í aðdraganda kosninga 2003. Athygli vekur að Halldór bar sig ekki saman við Davíð áður en hann tjáði sig um ákvörðun forsetans og það eitt og sér mun ekki bæta andrúmsloftið í flokkum þeirra hvors í annars garð. Fjölmiðlalögin og þjóðaratkvæði Fyrr í sögu lýðveldis okkar hafa verið ærin tilefni til þjóðaratkvæðagreiðslu á grundvelli 26. greinar stjórnarskrárinnar. EES-löggjöfin er ljósasta dæmið frá síðustu áratugum. Slík ákvörðun forseta 1993 hefði vart orðið jafn umdeild og nú sýnist stefna í um það skref sem Ólafur Ragnar Grímsson hefur stigið. Þar var á ferðinni augljós skerðing á fullveldi þjóðarinnar eins og menn hafa þráfaldlega orðið varir við síðan. Fjölmiðlalögin eru af allt öðrum toga og umræðan um þau hefur snúist meira um form en innihald. Sá sem þetta skrifar er eindregið þeirrar skoðunar að lögfesta þurfi leikreglur um fjölmiðla til að setja fjármálafyrirtækjum skorður á þessu mikilvæga sviði, þótt umbúnaður slíkra laga sé álitaefni eins og títt er um löggjöf. Eins og málið nú liggur fyrir almenningi er hætt við að þjóðaratkvæðagreiðsla snúist um allt annað en lagabókstafinn og verði einkum um traust eða vantraust á sitjandi ríkisstjórn en ekki um efnisatriði málsins. Skyggir á önnur stórmál Gallinn við umræðu síðustu mánaða
um fjölmiðlarekstur er hversu óskýr hún
hefur verið og oft langt frá kjarna máls. Á því
eiga bæði stjórnmálamenn og fjölmiðlar
sína sök. Af hálfu stjórnarflokkanna voru gerð
þau reginmistök að liggja á fjölmiðlaskýrslunni
svonefndu allt þar til þeir höfðu kokkað frumvarp
sitt um málið. Það var framlenging á vinnubrögðum
sem gætt hefur í vaxandi mæli í löngu samstarfi
Sjálfstæðis- og Framsóknarflokks. Í stað
þess að byrja fjölmiðlaumræðuna á
almennum forsendum um þörf lagasetningar breyttist hún
í karp um form og starfsstíl en sjálft tilefnið
varð útundan. - Önnur stórmál í samfélaginu
og á dagskrá síðasta Alþingis, meðal
annars mál tengd stóriðjuframkvæmdum og stríðsrekstri,
hafa fallið í skuggann af þessu fjölmiðlagosi
og er þó aðeins fyrsta hrinan afstaðin. Hætt
er við að margir verði orðnir leiðir og dasaðir
áður lýkur og ríkisstjórnin eigi erfitt
með að fóta sig við ráðherraskiptin að
hausti. Afleiðingar af ákvörðun forsetans geta því
orðið aðrar og miklu víðtækari en í
henni felst að formi til. Ekki er sjálfgefið að hún
verði til að styrkja lýðræði á Íslandi
til langframa, en að því þurfa þó
sem flestir að hlúa. Hjörleifur Guttormsson |