Hjörleifur Guttormsson | 28. febrúar 2004 |
Orkumál, verðlagning og tilskipun ESB Undanfarið hafa risið hér umræður um afleiðingar
af breytingum á raforkulögum sem rekja má til tilskipunar
Evrópusambandsins um aðgreiningu á raforkuframleiðslu
og flutningi raforku sem lið í markaðsvæðingu
orkubúskaparins. Þykir nú sýnt að breytingin
leiði til umtalsverðrar hækkunar á raforkuverði.
Afstaða til þessa mála var tekin fyrir um fjórum
árum á vettvangi Evrópska efnahagssvæðisins
(EES) þar sem íslensk stjórnvöld féllust
á tilskipunina. Það getur verið fróðlegt
fyrir menn að kynna sér orðaskipti mín og þáverandi
iðnaðarráðherra Finns Ingólfssonar á
Alþingi 26. febrúar 1999 um þetta efni. Þau fóru
fram í stuttum svörum og andsvörum þegar rætt
var lítið stjórnarfrumvarp um breytingu á orkulögum
(61. grein). Úr umræðum á Alþingi 26. febrúar 1999 Hjörleifur Guttormsson (andsvar): Virðulegur forseti. Ég býst við að hæstv.
ráðherra sem fagnaði því að samstaða
væri okkar á milli um málið [þ.e. tillöguna
á dagskrá um breytingu á orkulögum] viti að
ég er ekki að búa til ágreining að jafnaði
í málum heldur fer það eftir efni máls.
Vissulega er það rétt að okkur hæstv. ráðherra
hefur greint á um og greinir á um mjög veigamikla hluti
í sambandi við orkumálin. Það er líka
gott þegar leiðir liggja saman. Iðnaðarráðherra (Finnur Ingólfsson) (andsvar): Herra forseti. Ég tek undir með hv. þm. að við eigum að varast það að kópíera það sem manni virðist falla vel að aðstæðum annars staðar beint yfir til okkar enda hafa verið skýrir fyrirvarar alla tíð af hálfu stjórnvalda á Íslandi gagnvart þessari tilskipun um innri markað á sviði raforku. Hún tók gildi núna 19. febrúar 1999 en ekki á öllu Evrópska efnahagssvæðinu, það er hárrétt. Hún hefur ekki enn þá verið tekin til umfjöllunar í sameiginlegu nefndinni. Við settum strax skýra fyrirvara um að við mundum, ef hún tæki til alls svæðisins, a.m.k. ekki taka hana upp fyrr en 19. febrúar 2001 þegar síðasta Evrópusambandsríkið, Grikkland, hyggst taka hana upp hjá sér. Við erum enn þá með þessa skýru fyrirvara um litla hagkerfið, einangraða orkukerfið og þar fram eftir götunum. Ég held hins vegar að nokkrir þættir í þessari tilskipun geti fallið ágætlega að okkar aðstæðum. Ég held að skynsamlegt sé fyrir okkur að greina skýrt á milli í vinnslu, flutnings, dreifingar og sölu raforku þannig að það sé skýrt hvernig kostnaður á einstaka þætti fellur. Það gefst okkur tækifæri til að gera. En um leið og við gerum þetta eigum við á okkar eigin forsendum að setja upp okkar eigið fyrirkomulag og út á það gengur sú vinna sem nú er í gangi í iðnrn. Ég ætlaði mér að geta lagt fyrir þingið frv. til nýrra raforkulaga. Það mun því miður ekki takast. Ég ætlaði í næstu viku að kynna það fyrir hagsmunaaðilum. Það dregst um eina viku en áður en til kasta þingsins kemur --- nú kann að fara að svo verði alls ekki --- en meðan ég er í iðnrn. þá hef ég hugsað mér að nota vorið til að kynna það fyrir hagsmunaaðilum, sveitarfélögum, fyrirtækjum sem starfa á þessu sviði og hinu pólitíska baklandi þingsins um það hvað þar er á ferðinni. Hjörleifur Guttormsson (andsvar): Virðulegur forseti. Ég get verið sammála hæstv. ráðherra um að sjálfsagt er að líta á þessa möguleika sem varða þessa megindrætti um að aðskilja í rauninni framleiðsluna frá flutningnum. Margt er í því samhengi sem auðvitað þarf athugunar við, þ.e. hvernig því verði skynsamlega fyrir komið. Það sem mestu varðar í mínum huga er að það loki ekki á eða geri ekki erfiðara fyrir en ella að jafna raforkuverðið á innanlandsmarkaðnum hjá notendum þar sem við þurfum að sækja á en ekki að tapa stöðunni. Það er grundvallaratriði sem þarf að hafa í huga. Ég held að það sé líka spennandi að skoða hvernig ætti að taka umhverfissjónarmið inn í breytt fyrirkomulag og spurninguna í sambandi við framleiðsluna um að taka inn nýja þætti sem grunnþætti m.a. við mat á verðlagningu. Það er náttúrlega ekkert ráðrúm til þess að reifa það frekar hér. Við höfum kannski ekki sömu aðstæður og aðrir sem framleiða raforku með jarðefnaeldsneyti eða á slíkan hátt að taka upp græna skatta með beinum hætti í sambandi við raforkuframleiðsluna, og þó. Það sem þarf að gerast hér er að við förum að meta til verðs það sem fer til spillis við beislun okkar eigin orkulinda og taka það skýrt með inn í kostnaðinn. Það er eitt af því sem tengist umhverfissviðinu og þessum nýju viðhorfum. [Tilvitnanir samkvæmt Alþingistíðindum] Hjörleifur Guttormsson |